Wandelroute heerlijkheid Mariënwaerdt
Die naam – een mond vol. Klinkt veelbelovend.
Ik was er al vroeg in de ochtend, rond half 8. De parkeerplaats nog helemaal voor mij alleen.
Helaas net een paar dagen/weken te laat voor de volle bloesem, maar een enkele boom had z’n bloesemtijd nog wat verlengd, zodat ik er ook nog van kon genieten.
Ik was van plan om de oranje route, de kooiroute te lopen. Volgens de website van Mariënwaardt (www.marienwaerdt.nl) was deze 12 kilometer. Het informatiebord gaf 12,5 kilometer aan en mijn gpx-bestand voorspelde 13 kilometer. Ruim 10 dus. En dat ruim moesten we als een ruim begrip nemen.
Het was even zoeken om vanaf de parkeerplaats bij het begin van de wandelroute te komen. Met behulp van het gpx-bestand het startpunt gevonden. De wandeling leek goed aangegeven. Gewoon de oranje pijltjes volgen. Dan kan niet mis gaan. Toch?
Blijkbaar toch wel…er bleek ook een rode route. En af en toe waren de pijltjes wat verkleurd en was het verschil tussen rood en oranje moeilijk te zien. Zeker omdat er door verkleuring ook paarse en gele varianten ontstaan waren. Af en toe leek ik een groene route te lopen en dan ineens was er toch weer een oranje pijl. Ik was blij met m’n gpx-bestand.
Verdwalen is geen enkel probleem. De omgeving is het verdwalen waard. En het gebied is niet supergroot, dus je loopt niet zomaar veel kilometers extra.
De route kenmerkt zich door veel groen en bloemenpracht. Maar tegelijkertijd loop je door een landgoed wat nog gewoon in bedrijf is en waar gewerkt wordt. Meerdere keren per uur komt er een trein langs. De stilte werd verstoord door kettingzagen, ronkende kranen en trekkers. De vogels trokken zich er niets van aan. Die bleven gewoon vrolijk zingen.
Mijn route werd uiteindelijk 15 kilometer, ook omdat ik 1x per ongeluk van de route afweek en daar pas na 10 minuten achter kwam. Geen probleem. Bij terugkomst op de parkeerplaats stonden er een paar mooie picknickbankjes voor een verlaat ontbijt. Een mooi begin van de dag…
