Op pad met de Camperd – Rhenen
De plannen voor vandaag waren gedegen voorbereid en overdacht. Vanaf de camping lekker vroeg op pad richting Rhenen, lekker een half uurtje door het stadje slenteren en dan om kwart voor 9 de kerkdienst. Źelfs over de schoendracht was nagedacht. Dat ene grijze paar gympen was geschikt voor een stuk wandelen en mijns inziens ook nog wel kerkwaardig. En tja…dan moest ik maar voor 1x met van die superlelijke wandelsokken ter kerke.
Tot zover de plannen.
Er was 1 klein dingetje wat ik over het hoofd had gezien. Vol goede moed ging ik op pad en kwam na twee kilometer bij de Nederrijn. Ik heb hem volgens mij vroeger niet hoeven leren bij topografie, dus zo belangrijk is hij niet. Maar groot en breed genoeg om een heus obstakel te zijn. Het pontje vertrok pas om tien uur en de dichtstbijzijnde brug was vijf kilometer verderop.
Plan A in duigen. Tijd voor plan B. En snel ook, want de dominee zou echt niet wachten. Gauw teruggehobbeld naar de camping, de camper ingepakt en richting Rhenen gereden. Voordeel was ik dat ik wel m’n gympen en wandelsokken kon verwisselen voor een nettere variant. Bezweet zat ik netjes tien minuten voor tijd klaar voor de lessen van en over de Heilige Geest.
Voordeel van zo’n vroege dienst is dat je ook lekker vroeg klaar bent. De nette schoenen weer omgewisseld en lekker gewandeld in Rhenen en over de Grebbeberg. Ook even een bezoekje gebracht aan de erebegraafplaats. Indrukwekkend als je de geboortedata en sterfdata vergelijkt. Sommigen nog niet eens 20 jaar oud. Radio 4 werkte via mijn oortjes mee door precies op dat moment het Agnus Dei af te spelen.
En toen kwam de regen.
Even buienradar gecheckt, maar droog zou het niet meer worden voor morgenochtend. Dat wordt dus geen wandeling of fietstocht, maar lezen in de camperd. Tja…dat laatste deel van Baantjer en de Cock kan ik thuis ook lezen. Dus de reis maar even ingekort en in plaats van morgenochtend vroeg nu vast naar huis gekacheld.
Ach, weet je wat het is. Regen op zo’n laatste dag is hetzelfde als sneeuw en mist op de laatste dag van de wintersport. Alsof de natuur een handje helpt bij het afscheid nemen. Hop. Gauw naar huis. Het is mooi geweest. Tijd om te gaan. Het is voorbij.
En dan kan ik zo’n regenbui van een paar uur best waarderen.
